flądra — ż IV, CMs. flądradrze; lm D. flądrader 1. zool. «Pleuronectes, ryba z rodziny o tej samej nazwie charakteryzująca się niesymetrycznym, spłaszczonym ciałem i oczami przesuniętymi na prawy bok; żyje na dnie mórz wzdłuż wybrzeży Europy; płastuga» 2 … Słownik języka polskiego
fleci — s.f. pl. (În expr.) A (se) face fleci = a (se) turti, a (se) zdrobi, a (se) fleşcăi, (reg.) a (se) fleci. – Probabil din *fleacă, cf. fleică. Trimis de claudia, 13.09.2007. Sursa: Neoficial FLECÍ, flecesc, v. IV tranz. şi … Dicționar Român
fląderka — ż III, CMs. fląderkarce; lm D. fląderkarek 1. «mała flądra» 2. zool. «gatunek flądry do pięćdziesięciu centymetrów długości; stornia» … Słownik języka polskiego
gładzica — ż II, DCMs. gładzicacy; lm D. gładzicaic 1. zool. «Platessa platessa, flądra o gładkiej skórze dochodząca do jednego metra długości; występuje u europejskich wybrzeży Oceanu Atlantyckiego, w Morzu Bałtyckim skarlała» 2. → cyklina … Słownik języka polskiego
klępa — ż III, CMs. klępapie; lm D. klęp «samica łosia; łosza» przen. «obelżywie o kobiecie ociężałej i niezgrabnej, nieporządnej, niechlujnej; flądra» ‹z niem.› … Słownik języka polskiego